6. Vietnam. Hanoi-Cau Giat.

17. Augustus. Hanoi. Nadat we een excursie voor de volgende dag geboekt hadden zijn we nog even bij het mausoleum van Ho Chi Minh aan de deur geweest maar hij deed wéér niet open, daarna bezochten we de Temple of Literature. Deze is gewijd aan Confusius, en is een oase van rust. De opzet van de tempel is zoals in China: met poorten, binnenplaatsen, en heiligdommen. Hanoi is verder een heerlijke stad om zo maar wat door te slenteren of op een terras te zitten, er is altijd wat te zien en de sfeer is goed.

18. Augustus. Hanoi. Excursie Perfume Pagode. De tempel ligt zo'n 60 kilometer ten zuiden van Hanoi, en is een belangrijke bedevaartplaats voor de Vietnamezen.
Na een uur varen door een wonderlijk mooi gebied met karstgebergte, en grote velden lotusbloemen op het water drijvend, kun je met de kabelbaan naar boven en daarna klim je nog een klein stukje tot de grot. De grot is fantastisch mooi en ligt in een jungle-achtige omgeving. Bij de terugreis naar Hanoi hadden we een flinke discussie met de chauffeur die resulteerde in opsluiting van de hele groep in de Transit bus van de man. Hij was gestopt om zijn brandschone auto te laten wassen, en ons zo te dwingen de souvenirshop annex wegrestaurant te bezoeken. We waren allemaal stomverbaasd en kwaad toen bleek dat we opgesloten waren in zijn bus. Een van de passagiers wist zich door een zijraam naar buiten te wringen, uiteindelijk ontdekte Berry hoe de bus van binnenuit ontgrendeld kon worden. Na veel vijven en zessen en toen de bus gewassen was reed hij weer aan, en in een tergend langzaam tempo, bereikten we, twee uur later dan de bedoeling was, Hanoi.

19. Augustus. Hanoi. Drie maal is scheepsrecht. Eindelijk Ho Chi Minh bezocht. Zwaar beveiligd en strak geregeld liepen we keurig twee aan twee, stilzwijgend langs het lichaam van de leider en de grootste voorvechter van één verenigd communistisch Vietnam. Het geheel was erg indrukwekkend; het mausoleum is helemaal uit marmer opgetrokken en doet erg massief aan. De binnenruimtes zijn zwaar gekoeld, zodat de kou ons al ver buiten de ingang tegemoet kwam. Overal waren in het wit geklede soldaten, strak in de houding. 
Daarna even naar het West-Lake, waar je prima kunt wandelen. Maar voordat we daar waren barstte er een stevige onweersbui los, zodat we maar snel de taxi naar het hotel genomen hebben. Verder wat aan dit verslag gewerkt en wat geshopt.

20. Augustus. Ninh Binh. Spannend was het vanmorgen of we zonder routeboekje, Hanoi uit konden komen en Ninh Binh konden halen. Het viel allemaal reuze mee, door bij het hotel de juiste straat te kiezen konden we in één rechte lijn via de High Way A1 naar Ninh Binh fietsen. De route van 100 kilometer hadden we er     's middags rond vier uur al opzitten We fietsten door een waterrijk gebied en zagen nu ook Vietnamezen op het water wonen, maar ook in heel grote huizen, toch meestal in de typische smalle huizen. Overal in het landschap zie je ook kerkhoven, of soms individuele graven zo maar in een rijstveld.
Het was prettig om weer in het Xuan Hoa hotel te zijn bij de gezellige, Engels sprekend Vietnamees die samen met zijn gezin 2 naast elkaar liggende hotels runt.
Hij verwelkomde ons ( net als vorig jaar ) bij het eten met een glaasje "Ninh Binh Water" (lijkt op Ouzo). 

21. Augustus. Sam Son. Voorzien van een flesje "Ninh Binh Water" en uitgezwaaid door de hoteleigenaar gingen we op weg naar Than Hoa. Met mooi vlak asfalt en een duidelijke route schoot het lekker op. Er waren veel marmer bewerkingsbedrijven en we zagen bergen ananas. Op advies van de hoteleigenaar fietsten we richting Sam Son, een Vietnamese badplaats. Mooi strand, geen Europeaan te bekennen. Tot onze grote ergernis werden wij binnenkomst van het plaatsje overvallen door tientallen mannen die hotels aanboden. Het kostte best wel wat moeite om iets fatsoenlijks te kiezen, het was ofwel vreselijk vies, of het was erg duur. Uiteindelijk vonden we toch iets met zelfs een balkon met uitzicht op zee. 

22. Augustus. Sam Son. Het blijkt dat we in een behoorlijk verlaten oord terecht gekomen zijn. Er zijn tientallen grote, enigszins verwaarloosde hotels, de boulevard is één aaneengesloten rij terrasjes maar er zijn vrijwel geen gasten en zeker geen buitenlanders.
We worden door iedereen met open ogen aangestaard en iedereen probeert geld van ons te vangen, kleine kinderen roepen steeds money, money naar ons.
Op het strand kwam een groepje vrouwen vragen hoe oud wij waren, het duurde een tijdje voor we door hadden wat ze wilden, het leek wel of ze ons voor de gek stonden te houden.
Moet gezegd worden dat wij er ook wel een beetje kolderiek uitzien; bruine onderbenen tot net boven de knie, bruine armen tot de schouders, een donkerbruine kop, bruine voeten met brede witte dwarsstrepen, en een wit bovenlichaam. 
Eten is een probleem; met veel moeite vinden we een terras met een beduimelde menukaart maar als je dan wilt bestellen kijken ze stomverbaasd en blijken ze niets te hebben. En niemand spreekt ook maar één woordje Engels, in tegenstelling tot de rest van Vietnam. Maar och, op koekjes en frisdrank kun je ook leven. En morgen........gewoon weer verder.

23. Augustus. Cau Giat. Opgeschrikt om 5.45 uur, door propaganda uit de luidsprekers, waren we op tijd uit bed. De zo'n scheen erg fel en het strand lag al mutjevol. Om 8 uur reden we Sam Son uit. Via een alternatieve weg langs de zee werden we verrast door een ongerepte vissershaven en kleine dorpen.
Maar om de eindbestemming van deze dag te halen moesten we wel naar de QL1, de hoofdweg. Deze lag compleet in puin; overal werd er gewerkt, Soms hadden we een smalle strook aangewalst grint, soms alleen maar kuilen, soms een strook asfalt die klaar was. En druk dat het was, en gevaarlijk, vooral bussen denderden vol gas over de hobbels, en haalden onverantwoord in. 's Middags nog een zeer heftige discussie gehad met een Vietnamese die na het genot van twee glaasjes verse cocosdrank, niet genoeg had aan het normale bedrag maar er nog 50 dong meer uit probeerde te halen.
In Cau Giat konden we 's avonds geen eten meer krijgen, uiteindelijk een broodje en een opgerolde cake gekocht, die we in een internetcafe met bier en koffie hebben opgegeten.