9. Thailand

9 9. September. Khun Han.  Deze dag worden we geconfronteerd met het heersende tempelconflict. Overal zagen we de tekenen. Wapperende blauwe vlaggen met een tempel als opschrift, demonstratieve grote Thaise vlaggen zo maar in de velden, soms legerwagens of rode kruis wagens, en vooral veel schuilkelders. Deze lagen vaak centraal in een dorp, bijv. bij een tempelcomplex. Ook zagen we wegversperringen en controleposten.
Wij hadden gelukkig nergens last van. Het resort van een Thais-Duits echtpaar was prima verzorgd met een heerlijk zwembad. Uitgebreid gesproken met de Duitser over het runnen van zijn resort, en over de talrijke "Falangs" die in het dorp woonden. Falangs zijn buitenlandse mannen die vaak getrouwd zijn met een Thaise en in in Thailand wonen. Er zijn hier erg veel buitenlanders die bedrijfjes, een hotelletje of een resort(je) runnen. Ze willen niemand terug naar Europa, "veel te duur" horen we dan iedere keer.
Toen we 's avonds nog even een stukje op wilden lopen werden we door de Duitser gewaarschuwd voor de vele slangen die in het donker zeer actief waren. Aangezien ook het dorp al geheel donker en in rust was zijn we maar terug gegaan en in bed gekropen.

10-11-12. September. Sangka, Prasat, Ban Kruat.  Drie lange, saaie fietsdagen met alleen rijstvelden, kleine dorpjes, steeds meer suikerriet en vaak slechte weg. 
Het enige bijzondere was een tempelcomplex wat geheel uit lege flesjes gebouwd was. Het dak was groen van de Heineken flesjes.
Toen we op weg naar Ban Kruat al ploeterend in de brandende zon het zoveelste stuk gravel overwonnen moeten we er wel erg ellendig uitgezien hebben; een jongen op een brommer die ons voorbij was gereden kwam n.l. zo maar teruggereden om 2 flesjes ijskoud water naar ons toe brengen.

13. September. Ban Kruat. Om twee Khmer tempels te bezoeken huurden we weer een scooter. Voor 200 Baht (5€) ben je de hele dag voorzien. De "dorps-tam tam" was ons al vooruit gesneld, en de verhuurder wist al dat we uit Nederland kwamen en fietsten, maar dat wist ook de juffrouw van het restaurant en ook de juffrouw van de bakker al. De talrijke Falangs die hier wonen waren hier voor verantwoordelijk, zij lijken de hele dag niets te doen als buurten en drinken en eten, en iedere buitenlander gaat over de tong. Het goede leven is aan hun omvang te zien.
De Khmer tempels Prasat Muangton en Prasat Phanom Rung, waren opmerkelijk mooi en boden een voorproefje van wat we in Siem Reap Cambodja gaan zien. 
Beide tempels zijn Hindoeïstisch en gewijd aan de god Shiva, vooral Phanom Rung lag er schitterend bij op een hoge, dode, vulkaan.
Een bijzonder detail is dat 4 keer per jaar bij zonsopkomst of zonsondergang het licht door alle deuren tegelijk valt.
Berry eind van de middag nog even naar de kapper geweest. Hij kreeg nog net geen geld bij voor zijn witte haren tussen al de zwarte, maar voor 1,25€ was hij weer keurig geknipt.

14. September. Non Din Dang. Vertrokken vanuit ons mooie huisje en het heerlijke zwembad naar Non Din Dang, een korte etappe. Het werd toch nog een zware etappe: er zaten heel veel gravelwegen bij met diepe kuilen en gaten. Door de vele regen van de afgelopen dagen reden we kilometers door de modder en soms door 15 cm. diep water. We hadden het de hele dag droog gehouden en besloten net voor onze overnachtingsplek nog even wat te drinken bij een restaurantje aan het meer. 
Dat hadden we niet moeten doen! Want er barstte een hevige regenbui los, en we hebben twee uur zitten wachten tot de bui overging. Toen dat niet gebeurde zijn we er toch door gegaan, we hoefden nog maar twee kilometer. Het huisje van Herr Daschner uit Beieren was keurig in orde, maar de man zelf was nors en stug; "500 Baht!" en "schuhe aus" was ongeveer het enige wat hij zei.
Heerlijk geslapen, het was er doodstil, zelfs geen oerwoudgeluiden.

15. September. Aranyaprathet. In één keer doorgestoomd naar de grensplaats, 103 km. Al om twaalf uur hadden we de eerste 50 kilometer er op zitten. Pizza gegeten bij een adres uit ons routeboekje. De tweede etappe was duidelijk minder gemakkelijk, enkele klimmetjes, brandende zon, en wind pal van voren. 
Net voordat we Aranyaprathet werden we wéér overvallen door een hevige regenbui, maar nu schuilden we niet meer en fietsten de laatste 3 kilometer door de stromende regen. Drijfnat kwamen we aanbij ons overnachtingsadres.
 
16. September. Aranyaprathet. Vandaag een rustdag gepland (omdat we gisteren zo goed doorgetrapt hadden) Eerst even naar de grens gefietst om te kijken wat ons te wachten stond. Het gebruikelijke tafereel; heel veel mensen zittend, liggend, en in ieder geval wachtend, en karrevrachten vol met allerlei spullen. Torenhoog opgestapeld en door mankracht voortbewogen. Maar we hadden het wel gezien; dit gaat wel lukken. Doordat het weer regende hebben we de middag en avond doorgebracht met boeken over Cambodja, die we opgeduikeld hadden in de "hotel bibliotheek".

17. September. Sisophon. De grensformaliteiten vielen inderdaad mee. na de nodige loketjes  en stempels was in een uur tijd alles geregeld. We keken onze ogen uit op het stukje niemandsland tussen de twee grenzen. Er waren verschillende casino's, en tuktuks reden, op dit vroege tijdstip, al af en aan om er mensen naar toe te brengen. Die paar honderd meter tussen de twee grenzen waren een wereld van verschil; alles was een stuk armoediger, rommeliger en vooral, stoffig. De 55 kilometer naar Sisophon waren in een mum van tijd overbrugd, en we hadden nog royaal de tijd om wat door het stadje te wandelen. Ook hier weer stof, de hoofdweg is pas sinds enkele jaren geasfalteerd en de straten in de dorpen zijn gewoon nog zandpaden, dus je ziet ook op het asfalt alleen maar zand.

18. September. Siem Reap. Eindelijk Siem Reap, en Angkor Wat bereikt!                Ook vandaag ging het fietsen goed, Berry had er erg tegenop gezien, 105 kilometer, en het zou een hete dag worden. Door op tijd te stoppen, veel te drinken, en een kom goed gevulde soep bij een stalletje, waren we tegen 4 uur al in Siem Reap. Onderweg hadden we toch weer nieuwe dingen gezien; er zijn hier bijna geen tankstations, benzine wordt in lege colaflessen verkocht, aan huis, bijna deur voor deur. Maar een groot gedeelte van de auto's rijdt op LPG, het vullen kan ook bijna bij ieder winkeltje, in een gat in de grond staat een grote weegschaal waar een grote gasfles op de kop op staat, d.m.v. een klein compressortje en een slangetje, wordt het gas in de auto gepompt. ook bij vrachtauto's. Het landschap was verder vlak en uitgestrekt, en zo ver als je kijken kon rijstvelden. We zagen kinderen zwemmen in de rijstvelden, door de overvloedige regenval staat het water overal te hoog. Het zwemmen in de rijstvelden en riviertjes is niet zonder risico, iedere maand raken er nog 300 mensen gewond door landmijnen. Het zijn dan vooral kinderen en boeren op het land.