11. Thailand

28. September. Koh Samed.  Vanmorgen werden we met een lijk geconfronteerd!
Op de nuchtere maag een lijk zien is geen pretje, toch overkwam het ons. Terwijl we stonden te wachten op de veerboot die ons naar het eiland Ko Samed zou brengen,
kwam er een reddingsboot aan met een lijk in een zak, het geheel werd op de pier gelegd en de zak open gemaakt. Een arts onderzocht de Chinese man uitgebreid waarna de zak weer dicht gemaakt werd. De dode man was akelig wit en opgezwollen en toen hij afgevoerd werd roken we de lijklucht.
Gelukkig bracht het uitzicht op Ko Samed ons op andere gedachten. Ko Samed is maar een klein eiland met één dorp en amper wegen, er rijden alleen Songthaews en brommers. De natuur is prachtig en ons resort lag als het ware één met de natuur aan een parelwit strand met een blauwe zee. Hier kun je echt tot rust komen.

29. September. Ko. Samed.  De rust hebben we gebruikt om ons reisverhaal bij te werken, wat te zonnen, en wat te zwemmen. 's Middags toen het wat bewolkt werd zijn we langs het strand naar Na Dan gewandeld. Onderweg zagen we enorm veel rotzooi; afval, oude tegels, buizen, stukken beton, kortom het was een grote rotzooi, er tussen in woonden mensen zo maar tussen de rommel. Kunnen ze, of willen ze niet opruimen? Gaat hier wel een vuilniswagen? We weten het niet, maar het is wel jammer van het mooie eiland. De sfeer is hier wat hippie-achtig, oosters aandoende zitjes, compleet met waterpijp, en Bob Marley op de achtergrond. Vooral 's avonds eten op het strand met kaarslicht en grote opstijgende lampions was heel sfeervol.

30. September. Pluak Daeng. Boven verwachting waren we om 9 uur al weer terug op het vasteland. Fietsen en bagage opgehaald en op de pedalen. We maakten een stop bij een koffietentje en kregen gezellige buurt met de koffiedame. Het was een hele krasse oude vrouw, ze wilde alles weten over onze route en wist ook alles. De doorsnee Thai vraagt altijd: Where you go? en Where you come from? als je dan zegt uit China, via Hanoi dan weten ze niet waar die plaatsen liggen. Deze oude vrouw wist het wel! Ze bladerde ons routeboekje door en je zag haar de route denkbeeldig volgen.
De tweede stop bij een tempel was vooral lekker: verse ananas en gefrituurde bananen. Voor het eerst zagen we ananasplanten, velden vol. Ananas wordt het hele jaar door geoogst, dus we zagen de lage struiken, maar ook volgroeide planten met bovenin de ananas. Voor onze overnachting belandden we in een uithoek, je zou er geen hotel verwachten, het was er wel, luxe met zwembad en eigendom van een Zweed, maar die was naar de noorderzon vertrokken, het hotel was gesloten. Onze toevlucht gezocht in een rommelig resort van een Thai, nog wat afgepingeld en toen toch goed geslapen.

1. Oktober. Ban Bueng. Ontmoetingen met Nederlanders zijn schaars, We waren dan ook erg blij toen we voorbij gereden werden door een Nederlander die door het open raampje vroeg: Zijn jullie Nederlanders? Ja, dan stop ik even.
Hij woonde in de buurt en zat zelf ook om een praatje verlegen. Het werd een gezellig halfuurtje, hij moest duidelijk een verhaal kwijt. En wij trouwens ook. 
We naderen Bangkok, dat merken we vooral aan de drukte op de wegen, en de vele industrie die we hier zien. Er was weinig aan! De weg was steeds stijgend, erg druk, veel vrachtverkeer en er werd met hoge snelheid gereden.
's Avonds ontdekten we een grote Tesco Lotus met verschillende restaurants. Lekker makkelijk en toch Thais gegeten. Morgen ook hier ons ontbijt bij elkaar zoeken want ons hotel heeft niets te bieden.

2. Oktober. Lat Krabang. gevaarlijke wegen, en stof zijn enkele steekwoorden van deze dag. De laatste etappe tot aan de voorstad van Bangkok, zat er vol mee. Gelukkig waren er ook kilometers op verassend rustige wegen tussen vers geoogste rijstvelden, garnalenkwekers en witte watervogels. We zagen dat de rijst machinaal geoogst werd, gewoon als bij ons het koren, met een combine, op rupsbanden, i.v.m. de modderige ondergrondOndanks dat Lat Krabang een voorstad is, en overheeerst wordt door het vliegveld en allerlei airporthotels was het er 's avonds gezellig druk en was er volop uitgaansleven, en een drukke avondmarkt. Het lijkt wel of er hier niemand zelf eten kookt, iedereen eet bij een stalletje of komt eten afhalen in een plastic zakje. 

3. Oktober. Bangkok. Keurig op,tijd kwam een busje ons ophalen om ons naar Bangkok te brengen. Het was spannend hoe Bangkok er na 34 jaar uit zou zien. In ieder geval druk! We reden 5 kwartier tot in het centrum van Bangkok en reden bijna al die tijd hoog boven de huizen uit. Autowegen lopen allemaal kriskras over en onder elkaar door. We zagen een gelige lucht om de wolkenkrabbers hangen, met zijn 8.160.000 inwoners en het daarbij horende aantal gemotoriseerde voertuigen moet dit duidelijk smog zijn. 
De eerste verkenning van Bangkok viel in het water: een enorme onweersbui dreef ons naar het Nationaal Museum, waar we de geschiedenis van Thailand bekeken.
's Avonds veel te duur gegeten in Kaosan Road, het hippe/westerse uitgaanscentrum van Bangkok. Wees niet bang, hier geen striptease maar naast de restaurants heel veel nette, massageruimtes, waar overigens erg veel gebruik van gemaakt wordt.

4. Oktober Bangkok. In Bangkok is het Koninklijk Paleis een van de dingen die je gezien moet hebben. Dat merkten we, want het was zo druk dat je amper foto's kon maken. Het is dan ook een schitterend complex, met paleizen, tempels, shedi's, en vooral ontzettend veel Boeda's. Bijna alles wat je ziet is met goud bedekt, bladgoud natuurlijk, maar toch. Behalve dan de Smaragden Boedha die van Chinees jade is gemaakt. Opvallend waren de imposante poortwachters, de grote gouden Chedi, en de honderden meters lange muurschilderingen met parlemoer en goud-inleg.
Chinatown bij avond was wel aardig om te zien, maar niet spectaculair. Komt misschien door de vele "Chinatowns" die we onderweg al gezien hadden.

5. Oktober. Bangkok. Deze dag stonden nog twee tempels op ons programma: Wat Pho, met de grote, liggende, gouden Boedha, en de Wat Arun. Vooral de gekleurde stupa's waren erg mooi, ze zijn in zijn geheel met kleurige tegeltjes betegeld, wat in de zon een letterlijk "schitterend" geheel biedt. De Wat Arun stond aan de Chao Praya rivier en het was leuk om de bedrijvigheid op het water te zien: veerbootjes, expresboten, minuscule sleepbootjes die 3 of 4 grote schepen achter zich aan trekken, en Longtail-boten. Wij huurden een Longtail boot, en maakten een tocht door de Khlongs (kanalen). Er was niet zo veel te zien, de meeste Khlongs zijn dichtgegooid en bebouwd, zoals ook bij China town de wijk voor een groot gedeelte gesloopt was. We zagen nog enkele gammele, op palen gebouwde houten huisjes.
's Avonds weer naar Khaosan road geweest, gegeten en een paar noodzakelijke t-shirtjes gekocht.